| بیا کز عشق تو دیوانه گشتم | وگر شهری بدم ویرانه گشتم | |
| ز عشق تو ز خان و مان بریدم | به درد عشق تو همخانه گشتم | |
| چیان کاهل بدم کان را نگویم | چو دیدم روی تو مردانه گشتم | |
| چو خویش جان خود جان تو دیدم | ز خویشان بهر تو بیگانه گشتم | |
| فسانه عاشقان خواندم شب و روز | کنون در عشق تو افسانه گشتم |