امروز چنانم که خر از بار ندانم
|
|
امروز چنانم که گل از خار ندانم
|
امروز مرا یار بدان حال ز سر برد
|
|
با یار چنانم که خود از یار ندانم
|
دی باده مرا برد ز مستی به در یار
|
|
امروز چه چاره که در از دار ندانم
|
از خوف و رجا پار دو پر داشت دل من
|
|
امروز چنان شد که پر از پار ندانم
|
از چهره زار چو زرم بود شکایت
|
|
رستم ز شکایت چو زر از زار ندانم
|
از کار جهان کور بود مردم عاشق
|
|
اما نه چو من خود که کر از کار ندانم
|
جولاهه تردامن ما تار بدرید
|
|
می گفت ز مستی که تر از تار ندانم
|
چون چنگم از زمزمه خود خبرم نیست
|
|
اسرار همیگویم و اسرار ندانم
|
مانند ترازو و گزم من که به بازار
|
|
بازار همیسازم و بازار ندانم
|
در اصبع عشقم چو قلم بیخود و مضطر
|
|
طومار نویسم من و طومار ندانم
|