طبیبیم حکیمیم طبیبان قدیمیم | شرابیم و کبابیم و سهیلیم و ادیمیم | |
چو رنجور تن آید چو معجون نجاحیم | چو بیمار دل آید نگاریم و ندیمیم | |
طبیبان بگریزند چو رنجور بمیرد | ولی ما نگریزیم که ما یار کریمیم | |
شتابید شتابید که ما بر سر راهیم | جهان درخور ما نیست که ما ناز و نعیمیم | |
غلط رفت غلط رفت که این نقش نه ماییم | که تن شاخ درختی است و ما باد نسیمیم | |
ولی جنبش این شاخ هم از فعل نسیم است | خمش باش خمش باش هم آنیم و هم اینیم |