این شکل که من دارم ای خواجه که را مانم
|
|
یک لحظه پری شکلم یک لحظه پری خوانم
|
در آتش مشتاقی هم جمعم و هم شمعم
|
|
هم دودم و هم نورم هم جمع و پریشانم
|
جز گوش رباب دل از خشم نمالم من
|
|
جز چنگ سعادت را از زخمه نرنجانم
|
چون شکر و چون شیرم با خود زنم و گیرم
|
|
طبعم چو جنون آرد زنجیر بجنبانم
|
ای خواجه چه مرغم من نی کبکم و نی بازم
|
|
نی خوبم و نی زشتم نی اینم و نی آنم
|
نی خواجه بازارم نی بلبل گلزارم
|
|
ای خواجه تو نامم نه تا خویش بدان خوانم
|
نی بنده نی آزادم نی موم نه پولادم
|
|
نی دل به کسی دادم نی دلبر ایشانم
|
گر در شرم و خیرم از خود نهام از غیرم
|
|
آن سو که کشد آن کس ناچار چنان رانم
|