در عشق سلیمانی من همدم مرغانم
|
|
هم عشق پری دارم هم مرد پری خوانم
|
هر کس که پری خوتر در شیشه کنم زودتر
|
|
برخوانم افسونش حراقه بجنبانم
|
زین واقعه مدهوشم باهوشم و بیهوشم
|
|
هم ناطق و خاموشم هم لوح خموشانم
|
فریاد که آن مریم رنگی دگر است این دم
|
|
فریاد کز این حالت فریاد نمیدانم
|
زان رنگ چه بیرنگم زان طره چو آونگم
|
|
زان شمع چو پروانه یا رب چه پریشانم
|
گفتم که مها جانی امروز دگر سانی
|
|
گفتا که بر او منگر از دیده انسانم
|
ای خواجه اگر مردی تشویش چه آوردی
|
|
کز آتش حرص تو پردود شود جانم
|
یا عاشق شیدا شو یا از بر ما واشو
|
|
در پرده میا با خود تا پرده نگردانم
|
هم خونم و هم شیرم هم طفلم و هم پیرم
|
|
هم چاکر و هم میرم هم اینم و هم آنم
|
هم شمس شکرریزم هم خطه تبریزم
|
|
هم ساقی و هم مستم هم شهره و پنهانم
|