ای خواجه سلام علیک من عزم سفر دارم
|
|
وز بام فلک پنهان من راه گذر دارم
|
جان عزم سفر دارد تا معدن و اصل خود
|
|
زان سو که نظر بخشد آن سوی نظر دارم
|
نک می کشدم سیلم آن سوی که بد میلم
|
|
کز فرقت آن دریا بس گرم جگر دارم
|
می تازم ترکانه تا حضرت خاقانی
|
|
کز وی مثل خرگه صد بند کمر دارم
|
چون سایه فنا گردم در تابش خورشیدی
|
|
کاندر پی او دایم من سیر قمر دارم
|
چون لعل ز خورشیدش جز گرمی و جز تابش
|
|
من فر دگر گیرم من عشق دگر دارم
|
گر بشکند این جوزم هم مغزم و هم نغزم
|
|
ور بشکندم چون نی صد قند شکر دارم
|
چون سروم و چون سوسن هم بسته هم آزادم
|
|
چون سنگم و چون آهن در سینه شرر دارم
|
یا من هو فی قلبی یسبی ادبی یسبی
|
|
حسبی ابدا حسبی آنچ از تو به بر دارم
|
مولای فنی صبری لا تخرج من صدری
|
|
لا تبعد نستبری کز هجر ضرر دارم
|
ای عشق صلا گفتی می آیم بسم الله
|
|
آخر به چه آرامم گر از تو حذر دارم
|
گر در دل تابوتم مهر تو بود قوتم
|
|
قوت ملکی دارم گر شکل بشر دارم
|
آفندی کلیتیشی کالیسو کیتیشی
|
|
شیلیسو نسندیشی دل زیر و زبر دارم
|
افندی مناخوسی بویسی کلیمو بویسی
|
|
تینما خو نتیلوسی یاد تو سمر دارم
|
باقیش بفرما تو ای خسرو دریاخو
|
|
بستم چو صدف من لب یعنی که گهر دارم
|