نه آن بیبهره دلدارم که از دلدار بگریزم
|
|
نه آن خنجر به کف دارم کز این پیکار بگریزم
|
منم آن تخته که با من دروگر کارها دارد
|
|
نه از تیشه زبون گردم نه از مسمار بگریزم
|
مثال تخته بیخویشم خلاف تیشه نندیشم
|
|
نشایم جز که آتش را گر از نجار بگریزم
|
چو سنگم خوار و سرد ار من به لعلی کم سفر سازم
|
|
چو غارم تنگ و تاری گر ز یار غار بگریزم
|
نیابم بوس شفتالو چو بگریزم ز بیبرگی
|
|
نبویم مشک تاتاری گر از تاتار بگریزم
|
از آن از خود همیرنجم که منهم در نمیگنجم
|
|
سزد چون سر نمیگنجد گر از دستار بگریزم
|
هزاران قرن می باید که این دولت به پیش آید
|
|
کجا یابم دگربارش اگر این بار بگریزم
|
نه رنجورم نه نامردم که از خوبان بپرهیزم
|
|
نه فاسد معدهای دارم که از خمار بگریزم
|
نیم بر پشت پالانی که در میدان سپس مانم
|
|
نیم فلاح این ده من که از سالار بگریزم
|
همیگویم دلا بس کن دلم گوید جواب من
|
|
که من در کان زر غرقم چرا ز ایثار بگریزم
|