کعبه جانها تویی گرد تو آرم طواف
|
|
جغد نیم بر خراب هیچ ندارم طواف
|
پیشه ندارم جز این کار ندارم جز این
|
|
چون فلکم روز و شب پیشه و کارم طواف
|
بهتر از این یار کیست خوشتر از این کار چیست
|
|
پیش بت من سجود گرد نگارم طواف
|
رخت کشیدم به حج تا کنم آن جا قرار
|
|
برد عرب رخت من برد قرارم طواف
|
تشنه چه بیند به خواب چشمه و حوض و سبو
|
|
تشنه وصل توام کی بگذارم طواف
|
چونک برآرم سجود بازرهم از وجود
|
|
کعبه شفیعم شود چونک گزارم طواف
|
حاجی عاقل طواف چند کند هفت هفت
|
|
حاجی دیوانهام من نشمارم طواف
|
گفتم گل را که خار کیست ز پیشش بران
|
|
گفت بسی کرد او گرد عذارم طواف
|
گفت به آتش هوا دود نه درخورد توست
|
|
گفت بهل تا کند گرد شرارم طواف
|
عشق مرا میستود کو همه شب همچو ماه
|
|
بر سر و رو میکند گرد غبارم طواف
|
همچو فلک میکند بر سر خاکم سجود
|
|
همچو قدح میکند گرد خمارم طواف
|
خواجه عجب نیست اینک من بدوم پیش صید
|
|
طرفه که بر گرد من کرد شکارم طواف
|
چار طبیعت چو چار گردن حمال دان
|
|
همچو جنازه مبا بر سر چارم طواف
|
هست اثرهای یار در دمن این دیار
|
|
ور نه نبودی بر این تیره دیارم طواف
|
عاشق مات ویم تا ببرد رخت من
|
|
ور نه نبودی چنین گرد قمارم طواف
|
سرو بلندم که من سبز و خوشم در خزان
|
|
نی چو حشیشم بود گرد بهارم طواف
|
از سپه رشک ما تیر قضا میرسد
|
|
تا نکنی بیسپر گرد حصارم طواف
|
خشت وجود مرا خرد کن ای غم چو گرد
|
|
تا که کنم همچو گرد گرد سوارم طواف
|
بس کن و چون ماهیان باش خموش اندر آب
|
|
تا نه چو تابه شود بر سر نارم طواف
|