| بشنو خبر صادق از گفته پیغامبر | اندر صفت ممن الممن کالمزهر | |
| جاء الملک الاکبر ما احسن ذا المنظر | حتی ملاء الدنیا بالعبهر و العنبر | |
| چون بربط شد ممن در ناله و در زاری | بربط ز کجا نالد بی‌زخمه زخم آور | |
| جاء الفرج الاعظم جاء الفرج الاکبر | جاء الکرم الادوم جاء القمر الاقمر | |
| خو کرد دل بربط نشکیبد از آن زخمه | اندر قدم مطرب می‌مالد رو و سر | |
| الدوله عیشیه و القهوه عرشیه | و المجلس منثور باللوز مع السکر | |
| اینک غزلی دیگر الخمس مع الخمسین | زان پیش که برخوانم که شانیک الابتر | |
| الرب هو الساقی و العیش به باقی | و السعد هو الراقی یا خایف لا تحذر | |
| الروح غد اسکری من قهوتنا الکبری | و ازینت الدنیا بالاخضر و الاحمر | |
| خاموش شو و محرم می‌خور می جان هر دم | در مجلس ربانی بی‌حلق و لب و ساغر |