| از آن مقام که نبود گشاد زود گذر | برو به سوی خریدار خویش همچون زر | |
| درخت اگر متحرک شدی ز جای به جا | نه رنج اره کشیدی نه زخمه‌های تبر | |
| زمان چو حاکم تست و مکان چو معبر تو | مکان نیک گزین و زمان نکو بنگر | |
| چنان شوی که مکان و زمان و اهل زمان | دگر نتاند کردن به فعل در تو اثر | |
| تو تیره گردی از شب چو آینه گردون | نه زردروی خزان گردی از هوا چو شجر |