| صد بار بگفتمت نگهدار | در خشم و ستیزه پا میفشار | |
| بر چنگ وفا و مهربانی | گر زخمه زنی بزن به هنجار | |
| دانی تو یقین و چون ندانی | کز زخمه سخت بسکلد یار | |
| می‌بخش و مخسب کاین نه نیکوست | ما خفته خراب و فتنه بیدار | |
| می‌گویم و می‌کنم نصیحت | من خشک دماغ و گفت و تکرار | |
| می‌خندد بر نصیحت من | آن چشم خمار یار خمار | |
| می‌گوید چشم او به تسخر | خوش می‌گویی بگو دگربار | |
| از تو بترم اگر ننوشم | پوشیده نصیحت تو طرار | |
| استیزه گرست و لاابالیست | کی عشوه خورد حریف خون خوار | |
| خامش کن و از دیش مترسان | کز باغ خداست این سمن زار | |
| خاموش که بی‌بهار سبزست | بی‌سبلت مهر جان و آذار |