| گر چه نه به دریاییم دانه گهریم آخر | ور چه نه به میدانیم در کر و فریم آخر | |
| گر باده دهی ور نی زان باده دوشینه | از دادن و نادادن بس بی‌خبریم آخر | |
| ای عشق چه زیبایی چه راوق و گیرایی | گر رفت زر و کیسه در کان زریم آخر | |
| ای طعنه زنان بر ما بگشاده زبان بر ما | باری ز شما خامان ما مستتریم آخر | |
| لولی که زرش نبود مال پدرش نبود | دزدی نکند گوید پس ما چه خوریم آخر | |
| ما لولی و شنگولی بی‌مکسب و مشغولی | جز مال مسلمانان مال کی بریم آخر | |
| زنبیل اگر بردیم خرماش درآگندیم | وز نیل اگر خوردیم هم نیشکریم آخر | |
| گر شحنه بگیردمان آرد به چه و زندان | بر چاه زنخدانش آبی بچریم آخر | |
| چاهش خوش و زندانش وان ساقی و مستانش | وان گفتن بی‌سیمان که سیمبریم آخر | |
| می‌گوید جان با تن کای تن خمش و تن زن | لب بند و بصر بگشا صاحب نظریم آخر |