| کسی خراب خرابات و مست می‌باشد | از او عمارت ایمان و خیر کی باشد | |
| یکی وجود چو آتش بود نباشد آب | محال باشد یک مه بهار و دی باشد | |
| منم خراب خرابات و مست طاعت حق | درون شهر معظم ز نیک و بی‌باشد | |
| عمارتیست خراباتیان شهر مرا | که خانه‌هاش نهان در زمین چو ری باشد | |
| شکوفه‌هاست درختان زهد را ز شراب | نه آن شراب که اشکوفه‌هاش قی باشد | |
| چو هست و نیست مرا دید چشم معتزلی | بگفت دیدم معدوم را که شیء باشد | |
| به سایه‌ها و به خورشید شمس تبریزی | که بی‌مکان و زمان آفتاب و فی باشد |