حبیب کعبه جانست اگر نمیدانید
|
|
به هر طرف که بگردید رو بگردانید
|
که جان ویست به عالم اگر شما جسمید
|
|
که جان جمله جانهاست اگر شما جانید
|
ندا برآمد امشب که جان کیست فدا
|
|
بجست جان من از جا که نقد بستانید
|
هزار نکته نبشتست عشق بر رویم
|
|
ز حال دل چو شما عاشقید برخوانید
|
چه ساغرست که هر دم به عاشقان آید
|
|
شما کشید چنین ساغری که مردانید
|
که عشق باغ و تماشاست اگر ملول شوید
|
|
هواش مرکب تازیست اگر فرومانید
|
چو آب و نان همه ماهیان ز بحر بود
|
|
چو ماهیید چرا عاشق لب نانید
|
قرابه ایست پر از رنج و نام او جسمست
|
|
به سنگ بربزنید و تمام برهانید
|
چو مرغ در قفصم بهر شمس تبریزی
|
|
ز دشمنی قفصم بشکنید و بدرانید
|