| تبارک‌الله ازین حوض خانه‌ی دلکش | که در شک جوی جنانست و آبروی جهان | |
| بنای بی‌خللش چون بنای روضه خلد | هوای معتدلش چون هوای عالم جان | |
| فکنده طرح شگرفی مهندس تردست | که می‌چکد به مثل آب از طراوت آن | |
| زبان خامه نقاش کرده صنعتها | که در ثناش زبون است خامه دو زبان | |
| چه فیضهاست در این منزل ترقی بخش | که در زمین شریفش به عکس طبع زمان | |
| مزاج عنصر آتش گرفته عنصر آب | که شعله‌وار به اوج از حضیض گشته روان | |
| چه جای آب که خاک از شرافت این بوم | سزد که میل به بالا نماید از پایان | |
| فلک در آینه عرض و فرش دید و نداد | نشان ز فرش چنین و خبر ز عرش چنان | |
| خدای عالمش از چشم بد نگهدارد | که مانده است برو چشم عالمی حیران | |
| بدیده‌ی خرد این حوض خانه را شانی است | که می‌دهد ز بهشت حیات بخش نشان | |
| بنا نمودن این حوض راست تاریخی | که به اویست مطابق بنای حوض جنان | |
| نکرد محتشم اندر صفات این منزل | به صد زبان یکی از صدهزار نکته بیان |