طرفه گرمابه بانی کو ز خلوت برآید
|
|
نقش گرمابه یک یک در سجود اندرآید
|
نقشهای فسرده بیخبروار مرده
|
|
ز انعکاسات چشمش چشمشان عبهر آید
|
گوشهاشان ز گوشش اهل افسانه گردد
|
|
چشمهاشان ز چشمش قابل منظر آید
|
نقش گرمابه بینی هر یکی مست و رقصان
|
|
چون معاشر که گه گه در می احمر آید
|
پر شده بانگ و نعره صحن گرمابه ز ایشان
|
|
کز هیاهوی و غلغل غره محشر آید
|
نقشها یک دگر را جانب خویش خوانند
|
|
نقش از آن گوشه خندان سوی این دیگر آید
|
لیک گرمابه بان را صورتی درنیابد
|
|
گر چه صورت ز جستن در کر و در فر آید
|
جمله گشته پریشان او پس و پیش ایشان
|
|
ناشناسا شه جان بر سر لشکر آید
|
گلشن هر ضمیری از رخش پرگل آید
|
|
دامن هر فقیری از کفش پرزر آید
|
دار زنبیل پیشش تا کند پر ز خویشش
|
|
تا که زنبیل فقرت حسرت سنجر آید
|
برهد از بیش وز کم قاضی و مدعی هم
|
|
چونک آن ماه یک دم مست در محضر آید
|
باده خمخانه گردد مرده مستانه گردد
|
|
چوب حنانه گردد چونک بر منبر آید
|
کم کند از لقاشان بفسرد نقشهاشان
|
|
گم شود چشمهاشان گوشهاشان کر آید
|
باز چون رو نماید چشمها برگشاید
|
|
باغ پرمرغ گردد بوستان اخضر آید
|
رو به گلزار و بستان دوستان بین و دستان
|
|
در پی این عبارت جان بدان معبر آید
|
آنچ شد آشکارا کی توان گفت یارا
|
|
کلک آن کی نویسد گر چه در محبر آید
|