همه را بیازمودم ز تو خوشترم نیامد
|
|
چو فروشدم به دریا چو تو گوهرم نیامد
|
سر خنبها گشادم ز هزار خم چشیدم
|
|
چو شراب سرکش تو به لب و سرم نیامد
|
چه عجب که در دل من گل و یاسمن بخندد
|
|
که سمن بری لطیفی چو تو در برم نیامد
|
ز پیت مراد خود را دو سه روز ترک کردم
|
|
چه مراد ماند زان پس که میسرم نیامد
|
دو سه روز شاهیت را چو شدم غلام و چاکر
|
|
به جهان نماند شاهی که چو چاکرم نیامد
|
خردم گفت برپر ز مسافران گردون
|
|
چه شکسته پا نشستی که مسافرم نیامد
|
چو پرید سوی بامت ز تنم کبوتر دل
|
|
به فغان شدم چو بلبل که کبوترم نیامد
|
چو پی کبوتر دل به هوا شدم چو بازان
|
|
چه همای ماند و عنقا که برابرم نیامد
|
برو ای تن پریشان تو وان دل پشیمان
|
|
که ز هر دو تا نرستم دل دیگرم نیامد
|