آن جا که چو تو نگار باشد
|
|
سالوس و حفاظ عار باشد
|
سالوس و حیل کنار گیرد
|
|
چون رحمت بیکنار باشد
|
بوسی به دغا ربودم از تو
|
|
ای دوست دغا سه بار باشد
|
امروز وفا کن آن سوم را
|
|
امروز یکی هزار باشد
|
من جوی و تو آب و بوسه آب
|
|
هم بر لب جویبار باشد
|
از بوسه آب بر لب جوی
|
|
اشکوفه و سبزه زار باشد
|
از سبزه چه کم شود که سبزه
|
|
در دیده خیره خار باشد
|
موسی ز عصا چرا گریزد
|
|
گر بر فرعون مار باشد
|
بر فرعونان که نیل خون گشت
|
|
بر ممن خوشگوار باشد
|
هرگز نرمد خلیل ز آتش
|
|
گر بر نمرود نار باشد
|
یعقوب کجا رمد ز یوسف
|
|
گر بر پسرانش بار باشد
|
آن باد بهار جان باغست
|
|
بر شوره اگر غبار باشد
|
زان باغ درخت برگ یابد
|
|
اشکوفه بر او سوار باشد
|
احمد چو تو راست پس ز بوجهل
|
|
عشقا سزدت که عار باشد
|
این را بر دست و آن بدین مات
|
|
کار دنیا قمار باشد
|
آن کس که ز بخت خود گریزد
|
|
بگریخته شرمسار باشد
|
هین دام منه به صید خرگوش
|
|
تا شیر تو را شکار باشد
|
ای دل ز عبیر عشق کم گوی
|
|
خود بو برد آن که یار باشد
|