جانی که ز نور مصطفی زاد
|
|
با او تو مگو ز داد و بیداد
|
هرگز ماهی سباحت آموخت
|
|
آزادی جست سرو آزاد
|
خاری که ز گلبن طرب رست
|
|
گلزار به روی او شود شاد
|
دورست رواقهای شادی
|
|
از آتش و آب و خاک و از باد
|
زین چار بسیط چون چلیپا
|
|
ترکیب موحدان برون باد
|
زان سو فلکیست نیک روشن
|
|
زان سو ملکیست بسته مرصاد
|
کمتر بخشش دو چشم بخشد
|
|
بینا و حکیم و تیز و استاد
|
با دیده جان چو واپس آیی
|
|
در عالم آب و گل به ارشاد
|
بینی تو و دیگران نبینند
|
|
هر سو نوری به رسم میلاد
|
در هر ابری هزار خورشید
|
|
در هر ویران بهشت آباد
|
تختی بنهی به قصر مردان
|
|
هم خیمه زنی به بام اوتاد
|
بویی ببری ز شمس تبریز
|
|
کو را است ملک مطیع و منقاد
|