هر آن دلها که بیتو شاد باشد | چو خاشاکی میان باد باشد | |
چو مرغ خانگی کز اوج پرد | چو شاگردی که بیاستاد باشد | |
چه ماند صورتی کز خود تراشی | بدان شاهی که حوری زاد باشد | |
چه ماند هیبت شمشیر چوبین | به شمشیری که از پولاد باشد | |
تو عهدی کرده چون روح بودی | ولیکن کی تو را آن یاد باشد | |
اگر منکر شوی من صبر دارم | بدان روزی که روز داد باشد |