اگر عالم همه پرخار باشد
|
|
دل عاشق همه گلزار باشد
|
وگر بیکار گردد چرخ گردون
|
|
جهان عاشقان بر کار باشد
|
همه غمگین شوند و جان عاشق
|
|
لطیف و خرم و عیار باشد
|
به عاشق ده تو هر جا شمع مردهست
|
|
که او را صد هزار انوار باشد
|
وگر تنهاست عاشق نیست تنها
|
|
که با معشوق پنهان یار باشد
|
شراب عاشقان از سینه جوشد
|
|
حریف عشق در اسرار باشد
|
به صد وعده نباشد عشق خرسند
|
|
که مکر دلبران بسیار باشد
|
وگر بیمار بینی عاشقی را
|
|
نه شاهد بر سر بیمار باشد
|
سوار عشق شو وز ره میندیش
|
|
که اسب عشق بس رهوار باشد
|
به یک حمله تو را منزل رساند
|
|
اگر چه راه ناهموار باشد
|
علف خواری نداند جان عاشق
|
|
که جان عاشقان خمار باشد
|
ز شمس الدین تبریزی بیابی
|
|
دلی کو مست و بس هشیار باشد
|