از بهر خدا عشق دگر یار مدارید
|
|
در مجلس جان فکر دگر کار مدارید
|
یار دگر و کار دگر کفر و محالست
|
|
در مجلس دین مذهب کفار مدارید
|
در مجلس جان فکر چنانست که گفتار
|
|
پنهان چو نمیماند اضمار مدارید
|
گر بانگ نیاید ز فسا بوی بیاید
|
|
در دل نظر فاحشه آثار مدارید
|
آن حارس دل مشرف جان سخت غیورست
|
|
با غیرت او رو سوی اغیار مدارید
|
هر وسوسه را بحث و تفکر بمخوانید
|
|
هر گمشده را سرور و سالار مدارید
|
یاقوت کرم قوت شما بازنگیرد
|
|
خود را گرو نفس علف خوار مدارید
|
العزه لله جمیعا چو شنیدیت
|
|
خاطر به سوی سبلت و دستار مدارید
|
چون اول خط نقطه بد و آخر نقطه
|
|
خود را تبع گردش پرگار مدارید
|
در مشهد اعظم به تشهد بنشینید
|
|
هش را به سوی گنبد دوار مدارید
|
انکار بسوزد چو شهادت بفروزد
|
|
با شاهد حق نکرت انکار مدارید
|
یک نیم جهان کرکس و نیمیش چو مردار
|
|
هین چشم چو کرکس سوی مردار مدارید
|
آن نفس فریبنده که غرست و غرورست
|
|
هین عشق بر آن غره غرار مدارید
|
گه زلف برافشاند و گه جیب گشاید
|
|
گلگونه او را بجز از خار مدارید
|
او یار وفا نبود و از یار ببرد
|
|
آن ده دله را محرم اسرار مدارید
|
او باده بریزد عوضش سرکه فروشد
|
|
آن حامضه را ساقی و خمار مدارید
|
ما حلقه مستان خوش ساقی خویشیم
|
|
ما را سقط و بارد و هشیار مدارید
|
گر ناف دهی پشک فروشد عوض مشک
|
|
آن ناف ورا نافه تاتار مدارید
|
چون روح برآمد به سر منبر تذکیر
|
|
خود را سپس پرده گفتار مدارید
|