در خانه غم بودن از همت دون باشد | و اندر دل دون همت اسرار تو چون باشد | |
بر هر چه همیلرزی میدان که همان ارزی | زین روی دل عاشق از عرش فزون باشد | |
آن را که شفا دانی درد تو از آن باشد | وان را که وفا خوانی آن مکر و فسون باشد | |
آن جای که عشق آمد جان را چه محل باشد | هر عقل کجا پرد آن جا که جنون باشد | |
سیمرغ دل عاشق در دام کجا گنجد | پرواز چنین مرغی از کون برون باشد | |
بر گرد خسان گردد چون چرخ دل تاری | آن دل که چنین گردد او را چه سکون باشد | |
جام می موسی کش شمس الحق تبریزی | تا آب شود پیشت هر نیل که خون باشد |