آب زنید راه را هین که نگار میرسد
|
|
مژده دهید باغ را بوی بهار میرسد
|
راه دهید یار را آن مه ده چهار را
|
|
کز رخ نوربخش او نور نثار میرسد
|
چاک شدست آسمان غلغله ایست در جهان
|
|
عنبر و مشک میدمد سنجق یار میرسد
|
رونق باغ میرسد چشم و چراغ میرسد
|
|
غم به کناره میرود مه به کنار میرسد
|
تیر روانه میرود سوی نشانه میرود
|
|
ما چه نشستهایم پس شه ز شکار میرسد
|
باغ سلام میکند سرو قیام میکند
|
|
سبزه پیاده میرود غنچه سوار میرسد
|
خلوتیان آسمان تا چه شراب میخورند
|
|
روح خراب و مست شد عقل خمار میرسد
|
چون برسی به کوی ما خامشی است خوی ما
|
|
زان که ز گفت و گوی ما گرد و غبار میرسد
|