خیز که امروز جهان آن ماست
|
|
جان و جهان ساقی و مهمان ماست
|
در دل و در دیده دیو و پری
|
|
دبدبه فر سلیمان ماست
|
رستم دستان و هزاران چو او
|
|
بنده و بازیچه دستان ماست
|
بس نبود مصر مرا این شرف
|
|
این که شهش یوسف کنعان ماست
|
خیز که فرمان ده جان و جهان
|
|
از کرم امروز به فرمان ماست
|
زهره و مه دف زن شادی ماست
|
|
بلبل جان مست گلستان ماست
|
کاسه ارزاق پیاپی شدهست
|
|
کیسه اقبال حرمدان ماست
|
شاه شهی بخش طرب ساز ماست
|
|
یار پری روی پری خوان ماست
|
آن ملک مفخر چوگان و گوی
|
|
شکر که امروز به میدان ماست
|
آن ملک مملکت جان و دل
|
|
در دل و در جان پریشان ماست
|
کیست در آن گوشه دل تن زده
|
|
پیش کشش کو شکرستان ماست
|
خازن رضوان که مه جنتست
|
|
مست رضای دل رضوان ماست
|
شور درافکنده و پنهان شده
|
|
او نمک عمر و نمکدان ماست
|
گوشه گرفتست و جهان مست اوست
|
|
او خضر و چشمه حیوان ماست
|
چون نمک دیگ و چو جان در بدن
|
|
از همه ظاهرتر و پنهان ماست
|
نیست نماینده و خود جمله اوست
|
|
خود همه ماییم چو او آن ماست
|
بیش مگو حجت و برهان که عشق
|
|
در خمشی حجت و برهان ماست
|