کار ندارم جز این کارگه و کارم اوست
|
|
لاف زنم لاف لاف چونک خریدارم اوست
|
طوطی گویا شدم چون شکرستانم اوست
|
|
بلبل بویا شدم چون گل و گلزارم اوست
|
پر به ملک برزنم چون پر و بالم از اوست
|
|
سر به فلک برزنم چون سر و دستارم اوست
|
جان و دلم ساکنست زانک دل و جانم اوست
|
|
قافلهام ایمنست قافله سالارم اوست
|
بر مثل گلستان رنگرزم خم اوست
|
|
بر مثل آفتاب تیغ گهردارم اوست
|
خانه جسمم چرا سجده گه خلق شد
|
|
زانک به روز و به شب بر در و دیوارم اوست
|
دست به دست جز او مینسپارد دلم
|
|
زانک طبیب غم این دل بیمارم اوست
|
بر رخ هر کس که نیست داغ غلامی او
|
|
گر پدر من بود دشمن و اغیارم اوست
|
ای که تو مفلس شدی سنگ به دل برزدی
|
|
صله ز من خواه زانک مخزن و انبارم اوست
|
شاه مرا خوانده است چون نروم پیش شاه
|
|
منکر او چون شوم چون همه اقرارم اوست
|
گفت خمش چند چند لاف تو و گفت تو
|
|
من چه کنم ای عزیز گفتن بسیارم اوست
|