در هوایت بیقرارم روز و شب
|
|
سر ز پایت برندارم روز و شب
|
روز و شب را همچو خود مجنون کنم
|
|
روز و شب را کی گذارم روز و شب
|
جان و دل از عاشقان میخواستند
|
|
جان و دل را میسپارم روز و شب
|
تا نیابم آن چه در مغز منست
|
|
یک زمانی سر نخارم روز و شب
|
تا که عشقت مطربی آغاز کرد
|
|
گاه چنگم گاه تارم روز و شب
|
میزنی تو زخمه و بر میرود
|
|
تا به گردون زیر و زارم روز و شب
|
ساقیی کردی بشر را چل صبوح
|
|
زان خمیر اندر خمارم روز و شب
|
ای مهار عاشقان در دست تو
|
|
در میان این قطارم روز و شب
|
میکشم مستانه بارت بیخبر
|
|
همچو اشتر زیر بارم روز و شب
|
تا بنگشایی به قندت روزهام
|
|
تا قیامت روزه دارم روز و شب
|
چون ز خوان فضل روزه بشکنم
|
|
عید باشد روزگارم روز و شب
|
جان روز و جان شب ای جان تو
|
|
انتظارم انتظارم روز و شب
|
تا به سالی نیستم موقوف عید
|
|
با مه تو عیدوارم روز و شب
|
زان شبی که وعده کردی روز بعد
|
|
روز و شب را میشمارم روز و شب
|
بس که کشت مهر جانم تشنه است
|
|
ز ابر دیده اشکبارم روز و شب
|