پیشتر آ پیشتر ای بوالوفا
|
|
از من و ما بگذر و زوتر بیا
|
پیشتر آ درگذر از ما و من
|
|
پیشتر آ تا نه تو باشی نه ما
|
کبر و تکبر بگذار و بگیر
|
|
در عوض کبر چنین کبریا
|
گفت الست و تو بگفتی بلی
|
|
شکر بلی چیست کشیدن بلا
|
سر بلی چیست که یعنی منم
|
|
حلقه زن درگه فقر و فنا
|
هم برو از جا و هم از جا مرو
|
|
جا ز کجا حضرت بیجا کجا
|
پاک شو از خویش و همه خاک شو
|
|
تا که ز خاک تو بروید گیا
|
ور چو گیا خشک شوی خوش بسوز
|
|
تا که ز سوز تو فروزد ضیا
|
ور شوی از سوز چو خاکستری
|
|
باشد خاکستر تو کیمیا
|
بنگر در غیب چه سان کیمیاست
|
|
کو ز کف خاک بسازد تو را
|
از کف دریا بنگارد زمین
|
|
دود سیه را بنگارد سما
|
لقمه نان را مدد جان کند
|
|
باد نفس را دهد این علمها
|
پیش چنین کار و کیا جان بده
|
|
فقر به جان داند جود و سخا
|
جان پر از علت او را دهی
|
|
جان بستانی خوش و بیمنتها
|
بس کنم این گفتن و خامش کنم
|
|
در خمشی به سخن جان فزا
|