دل بر ما شدست دلبر ما | گل ما بیحدست و شکر ما | |
ما همیشه میان گلشکریم | زان دل ما قویست در بر ما | |
زهره دارد حوادث طبعی | که بگردد بگرد لشکر ما | |
ما به پر میپریم سوی فلک | زانک عرشیست اصل جوهر ما | |
ساکنان فلک بخور کنند | از صفات خوش معنبر ما | |
همه نسرین و ارغوان و گلست | بر زمین شاهراه کشور ما | |
نه بخندد نه بشکفد عالم | بی نسیم دم منور ما | |
ذرههای هوا پذیرد روح | از دم عشق روح پرور ما | |
گوشها گشتهاند محرم غیب | از زبان و دل سخنور ما | |
شمس تبریز ابرسوز شدست | سایهاش کم مباد از سر ما |