بانگ تسبیح بشنو از بالا | پس تو هم سبح اسمه الاعلی | |
گل و سنبل چرد دلت چون یافت | مرغزاری که اخرج المرعی | |
یعلم الجهر نقش این آهوست | ناف مشکین او و مایخفی | |
نفس آهوان او چو رسید | روح را سوی مرغزار هدی | |
تشنه را کی بود فراموشی | چون سنقرئک فلا تنسی |
بانگ تسبیح بشنو از بالا | پس تو هم سبح اسمه الاعلی | |
گل و سنبل چرد دلت چون یافت | مرغزاری که اخرج المرعی | |
یعلم الجهر نقش این آهوست | ناف مشکین او و مایخفی | |
نفس آهوان او چو رسید | روح را سوی مرغزار هدی | |
تشنه را کی بود فراموشی | چون سنقرئک فلا تنسی |