در میان عاشقان عاقل مبا | خاصه در عشق چنین شیرین لقا | |
دور بادا عاقلان از عاشقان | دور بادا بوی گلخن از صبا | |
گر درآید عاقلی گو راه نیست | ور درآید عاشقی صد مرحبا | |
عقل تا تدبیر و اندیشه کند | رفته باشد عشق تا هفتم سما | |
عقل تا جوید شتر از بهر حج | رفته باشد عشق بر کوه صفا | |
عشق آمد این دهانم را گرفت | که گذر از شعر و بر شعرا برآ |