| میندیش میندیش که اندیشه گری‌ها | چو نفطند بسوزند ز هر بیخ تری‌ها | |
| خرف باش خرف باش ز مستی و ز حیرت | که تا جمله نیستان نماید شکری‌ها | |
| جنونست شجاعت میندیش و درانداز | چو شیران و چو مردان گذر کن ز غری‌ها | |
| که اندیشه چو دامست بر ایثار حرامست | چرا باید حیلت پی لقمه بری‌ها | |
| ره لقمه چو بستی ز هر حیله برستی | وگر حرص بنالد بگیریم کری‌ها |