گر تو ملولی ای پدر جانب یار من بیا
|
|
تا که بهار جانها تازه کند دل تو را
|
بوی سلام یار من لخلخه بهار من
|
|
باغ و گل و ثمار من آرد سوی جان صبا
|
مستی و طرفه مستیی هستی و طرفه هستیی
|
|
ملک و درازدستیی نعره زنان که الصلا
|
پای بکوب و دست زن دست در آن دو شست زن
|
|
پیش دو نرگس خوشش کشته نگر دل مرا
|
زنده به عشق سرکشم بینی جان چرا کشم
|
|
پهلوی یار خود خوشم یاوه چرا روم چرا
|
جان چو سوی وطن رود آب به جوی من رود
|
|
تا سوی گولخن رود طبع خسیس ژاژخا
|
دیدن خسرو زمن شعشعه عقار من
|
|
سخت خوش است این وطن مینروم از این سرا
|
جان طرب پرست ما عقل خراب مست ما
|
|
ساغر جان به دست ما سخت خوش است ای خدا
|
هوش برفت گو برو جایزه گو بشو گرو
|
|
روز شدشت گو بشو بیشب و روز تو بیا
|
مست رود نگار من در بر و در کنار من
|
|
هیچ مگو که یار من باکرمست و باوفا
|
آمد جان جان من کوری دشمنان من
|
|
رونق گلستان من زینت روضه رضا
|