خواجه بیا خواجه بیا خواجه دگربار بیا
|
|
دفع مده دفع مده ای مه عیار بیا
|
عاشق مهجور نگر عالم پرشور نگر
|
|
تشنه مخمور نگر ای شه خمار بیا
|
پای تویی دست تویی هستی هر هست تویی
|
|
بلبل سرمست تویی جانب گلزار بیا
|
گوش تویی دیده تویی وز همه بگزیده تویی
|
|
یوسف دزدیده تویی بر سر بازار بیا
|
از نظر گشته نهان ای همه را جان و جهان
|
|
بار دگر رقص کنان بیدل و دستار بیا
|
روشنی روز تویی شادی غم سوز تویی
|
|
ماه شب افروز تویی ابر شکربار بیا
|
ای علم عالم نو پیش تو هر عقل گرو
|
|
گاه میا گاه مرو خیز به یک بار بیا
|
ای دل آغشته به خون چند بود شور و جنون
|
|
پخته شد انگور کنون غوره میفشار بیا
|
ای شب آشفته برو وی غم ناگفته برو
|
|
ای خرد خفته برو دولت بیدار بیا
|
ای دل آواره بیا وی جگر پاره بیا
|
|
ور ره در بسته بود از ره دیوار بیا
|
ای نفس نوح بیا وی هوس روح بیا
|
|
مرهم مجروح بیا صحت بیمار بیا
|
ای مه افروخته رو آب روان در دل جو
|
|
شادی عشاق بجو کوری اغیار بیا
|
بس بود ای ناطق جان چند از این گفت زبان
|
|
چند زنی طبل بیان بیدم و گفتار بیا
|