| خلل به دولت خان جهانستان مرساد | به آن بهار ظفر آفت خزان مرساد | |
| اگر ز جیب زمین فتنه‌ای برآرد سر | به آن بلند به رکاب سبک عنان مرساد | |
| وگر ز ذیل فلک آفتی فرو ریزد | به آن مه افسر بهرام پاسبان مرساد | |
| جهان اگر به مثل کام اژدها گردد | به آن وجود مبارک گزند آن مرساد | |
| به این و آن چو رسد مژده‌های اهل زمین | نوید نصرت او جز ز آسمان مرساد | |
| به دامنش که زمین روب اوست بال ملک | غباری از فتن آخر الزمان مرساد | |
| ز راه دور عدم هر که بی‌محبت او | فتد به راه به دروازه جهان مرساد | |
| چو محتشم کند از دل دعای دولت خان | به غیر بانگ اجابت بگوش جان مرساد |