هین مکن زین پس فراگیر احتراز | که ز بخشایش در توبهست باز | |
توبه را از جانب مغرب دری | باز باشد تا قیامت بر وری | |
تا ز مغرب بر زند سر آفتاب | باز باشد آن در از وی رو متاب | |
هست جنت را ز رحمت هشت در | یک در توبهست زان هشت ای پسر | |
آن همه گه باز باشد گه فراز | وآن در توبه نباشد جز که باز | |
هین غنیمت دار در بازست زود | رخت آنجا کش به کوری حسود |