جمله گفتند ای حکیم رخنهجو
|
|
این فریب و این جفا با ما مگو
|
چارپا را قدر طاقت با رنه
|
|
بر ضعیفان قدر قوت کار نه
|
دانهی هر مرغ اندازهی ویست
|
|
طعمهی هر مرغ انجیری کیست
|
طفل را گر نان دهی بر جای شیر
|
|
طفل مسکین را از آن نان مرده گیر
|
چونک دندانها بر آرد بعد از آن
|
|
هم بخود گردد دلش جویای نان
|
مرغ پر نارسته چون پران شود
|
|
لقمهی هر گربهی دران شود
|
چون بر آرد پر بپرد او بخود
|
|
بیتکلف بیصفیر نیک و بد
|
دیو را نطق تو خامش میکند
|
|
گوش ما را گفت تو هش میکند
|
گوش ما هوشست چون گویا توی
|
|
خشک ما بحرست چون دریا توی
|
با تو ما را خاک بهتر از فلک
|
|
ای سماک از تو منور تا سمک
|
بیتو ما را بر فلک تاریکیست
|
|
با تو ای ماه این فلک باری کیست
|
صورت رفعت بود افلاک را
|
|
معنی رفعت روان پاک را
|
صورت رفعت برای جسمهاست
|
|
جسمها در پیش معنی اسمهاست
|