| در صدف صبح به دست صفا | غالیه بوی تو ساید صبا | |
| لاجرم آنجا که صبا تاخته | لشگر عنبر علم انداخته | |
| بوی کز آن عنبر لرزان دهی | گر به دو عالم دهی ارزان دهی | |
| سدره ز آرایش صدرت زهیست | عرش در ایوان تو کرسی نهیست | |
| روزن حاجت چو بود صبح تاب | ذره بود عرش در آن آفتاب | |
| گرنه ز صبح آینه بیرون فتاد | نور تو بر خاک زمین چون فتاد | |
| ای دو جهان زیر زمین از چه‌ای | گنج نه‌ای خاک نشین از چه‌ای | |
| تا تو به خاک اندری ای گنج پاک | شرط بود گنج سپردن به خاک | |
| گنج ترا فقر تو ویرانه بس | شمع ترا ظل تو پروانه بس | |
| چرخ مقوس هدف آه تست | چنبر دلوش رسن چاه تست | |
| ایندو طرف گرد سپید و سیاه | راه تو را پیک ز پیکان راه | |
| عقل شفا جوی و طبیبش توئی | ماه سفرساز و غریبش توئی | |
| خیز و شب منتظران روز کن | طبع نظامی طرب افروز کن |