| چو خسرو دید کان یار گرامی | ز دانش خواهد او را نیکنامی | |
| بزرگ امید را نزدیک خود خواند | به امید بزرگش پیش بنشاند | |
| کهای تو بزرگ امید مردان | مرا از خود بزرگ امید گردان |
| چو خسرو دید کان یار گرامی | ز دانش خواهد او را نیکنامی | |
| بزرگ امید را نزدیک خود خواند | به امید بزرگش پیش بنشاند | |
| کهای تو بزرگ امید مردان | مرا از خود بزرگ امید گردان |