| تجربت بی‌فایده است آنجا که برگردید بخت | حمله آوردن چه سود آن را که در گردید زین | |
| کرکسانند از پی مردار دنیا جنگجوی | ای برادر گر خردمندی چو سیمرغان نشین | |
| ملک دنیا را چه قیمت حاجت اینست از خدای | گو نگه دارد به ما بر ملک ایمان و یقین | |
| یارب این رکن مسلمانی به امن‌آباد دار | در پناه شاه عادل پیشوای ملک و دین | |
| خسرو صاحبقران غوث زمان بوبکر سعد | آنکه اخلاقش پسندیدست و اوصافش گزین | |
| مصلحت بود اختیار رای روشن‌بین او | با زبردستان سخن گفتن نشاید جز به لین | |
| لاجرم در بر و بحرش داعیان دولتند | کای هزاران آفرین بر جانت از جان آفرین | |
| روزگارت با سعادت باد و سعدت پایدار | رایتت منصور و بختت بار و اقبالت معین |