| یکی را ز مردان روشن ضمیر | امیر ختن داد طاقی حریر | |
| ز شادی چو گلبرگ خندان شکفت | نپوشید و دستش ببوسید و گفت: | |
| چه خوب است تشریف میر ختن | وز او خوب تر خرقهی خویشتن | |
| گر آزادهای بر زمین خسب و بس | مکن بهر قالی زمین بوس کس |
| یکی را ز مردان روشن ضمیر | امیر ختن داد طاقی حریر | |
| ز شادی چو گلبرگ خندان شکفت | نپوشید و دستش ببوسید و گفت: | |
| چه خوب است تشریف میر ختن | وز او خوب تر خرقهی خویشتن | |
| گر آزادهای بر زمین خسب و بس | مکن بهر قالی زمین بوس کس |