یارب که خواند آیت عجر و نیاز من | بر شاه بنده پرور مسکین نواز من | |
یارب که گوید از من مسکین خاکسار | با شهسوار سر کش گردون فراز من | |
کای نوربخش چشم جهان بین مردمان | ای روشنائی نظر پاکباز من | |
چشمت که خوش بمن به فکندی خدنگ ناز | اکنون چرا نمینگرددر نیاز من | |
گوش مبارکت که ز من میشنید راز | بهر چه گوشهگیر شد آخر ز راز من | |
زلفت مگر ز من کجی دید کز جفا | کوتاه ساخت رشتهی عمر دراز من | |
چون محتشم ز درد تو بیچارهام چه باک | گر چاره ساز من شوی ای چارهساز من |