| بیا بیا که ز عشقت چنان پریشانم | که می‌رود ز غمت بر زبان پریشانم | |
| تو فارغ از من و من در غم تو | بیا ببین که ز غم بر چه سان پریشانم | |
| نه روی با تو نشستن نه رای ( ... ) | من شکسته دل اندر میان پریشانم | |
| نمی‌توان که به دست آورم کلاله تو | چو سنبل تو شب و روز از آن پریشانم | |
| نمی‌توان که به دست و دیده‌ام ز ( ... ) | ازان همیشه من از دستشان پریشانم | |
| ز دست دیده ودل هیچ کس پریش نگشت | ازین بتر که من اندر جهان پریشانم | |
| چگونه جمع شود خاطرم که ( ... ) | ز دست جور تو نامهربان پریشانم | |
| ز عطر مجمر وصفت نیافتم بویی | ازان ز آتش دل چون دخان پریشانم | |
| دلم به وعده‌ی وصل ار چه خوش کند سعدی | چو در فراق بوم همچنان پریشانم |