سل المصانع رکبا تهیم فی الفلوات
|
|
تو قدر آب چه دانی که در کنار فراتی
|
شبم به روی تو روزست و دیدهها به تو روشن
|
|
و ان هجرت سواء عشیتی غداتی
|
اگر چه دیر بماندم امید برنگرفتم
|
|
مضی الزمان و قلبی یقول انک آتی
|
من آدمی به جمالت نه دیدم و نه شنیدم
|
|
اگر گلی به حقیقت عجین آب حیاتی
|
شبان تیره امیدم به صبح روی تو باشد
|
|
و قد تفتش عین الحیوه فی الظلمات
|
فکم تمرر عیشی و انت حامل شهد
|
|
جواب تلخ بدیعست از آن دهان نباتی
|
نه پنج روزه عمرست عشق روی تو ما را
|
|
وجدت رائحه الود ان شممت رفاتی
|
وصفت کل ملیح کما یحب و یرضی
|
|
محامد تو چه گویم که ماورای صفاتی
|
اخاف منک و ارجوا و استغیث و ادنو
|
|
که هم کمند بلایی و هم کلید نجاتی
|
ز چشم دوست فتادم به کامه دل دشمن
|
|
احبتی هجرونی کما تشاء عداتی
|
فراقنامه سعدی عجب که در تو نگیرد
|
|
و ان شکوت الی الطیر نحن فی الوکنات
|