- ۱ در حکمت
- ۲ در طلب جایزه
- ۳ در مدح شروان شاه
- ۴ در مدح پهلوان جهان
- ۵ در مدح جمال الانام حسام الدین
- ۶ در مدح جلال الدین الخزاری
- ۷ در مدح منوچهر شروان شاه برای بستن سد باقلانی
- ۸ در مدح
- ۹ در حسب حال خود
- ۱۰ در نصیحت و پند
- ۱۱ در شکایت و حکمت
- ۱۲ در شکر
- ۱۳ در حکمت و پند
- ۱۴ در عزلت
- ۱۵ در بیان دوستی و دشمنی خلق
- ۱۶ در مدح جمال الدین موصلی وزیر
- ۱۷ در نکوهش حسودان
- ۱۸ در نصیحت
- ۱۹ در هجو شهر زوری
- ۲۰ در مدح نظام الملک قوام الدین
- ۲۱ در مدح نظام الملک قوام الدین
- ۲۲ در موعظه و نصیحت
- ۲۳ در حماسه
- ۲۴ در توصیف قصر صفوة الدین بانوی منوچهر شروان شاه
- ۲۵ در بحث با معطل
- ۲۶ در مرثیهی منوچهر شروان شاه
- ۲۷ در ذم غرور به مال
- ۲۸ در رثاء پسر خود رشید الدین و وفات دختر
- ۲۹ در نکوهش مقلدان
- ۳۰ در ذم بیهنران
- ۳۱ در رثاء دختر خویش
- ۳۲ در شکر
- ۳۳ در مرثیهی وحید الدین عموی خود
- ۳۴ در علم و جهل
- ۳۵ در بارهی فوت دختر خود
- ۳۶ در هجو خواجه اسعد
- ۳۷ در استغناء طبع خویش
- ۳۸ در شکر باری تعالی
- ۳۹ در صفت میر گشتاسب مطرب
- ۴۰ در مدح شروان شاه
- ۴۱ در مدح صفوة الدین مادر اخستان
- ۴۲ در مدح مجاهد الدین نظام
- ۴۳ در هجو شهر زوری
- ۴۴ در موعظه
- ۴۵ در مرثیهی عز الدین بوعمران
- ۴۶ در استغنای طبع
- ۴۷ در دعای مادر
- ۴۸ در مدح خاقان اعظم منوچهر شروان شاه
- ۴۹ در نکوهش زن
- ۵۰ در تقاضای ده شتر از امیر الحاج
- ۵۱ در وصول ده شتر از امیر الحاج
- ۵۲ در مدح رکن الدین محمدبن عبد الرحمن طغان یزک
- ۵۳ در مرثیهی خواجه ناصر الدین ابراهیم عارف گنجهای
- ۵۴ در مرثیهی امیر رشید الدین اسد شروانی
- ۵۵ در مرثیهی امام محمد یحیی
- ۵۶ ایضا در مرثیهی امام محمد یحیی و خفه شدن او به دست غزان
- ۵۷ در مرثیه
- ۵۸ در هنگام زیارت مدینهی منوره گفته و در آن خاک نهفته است
- ۵۹ در مدح مظفر الدین قزل ارسلان ایلدگز
- ۶۰ در مرثیهی امام ابو عمر و اسعد
- ۶۱ در رثاء فرزند
- ۶۲ این قطعه را در واقعهی حبس خویش گفته
- ۶۳ در مرثیه امام ناصر الدین ابراهیم باکوئی
- ۶۴ در مدح منوچهر شروان شاه و شکایت اخستان شاه
- ۶۵ در مدح خاموشی
- ۶۶ در مدح قاضی عمربن عبدالعزیز
- ۶۷ در مدح مجد الدین افتخار الاسلام
- ۶۸ در توصیف قلم و دوات خود
- ۶۹ در مرثیهی وحید الدین عم خود
- ۷۰ در مدح اقضی القضاة عز الدین بوعمران
- ۷۱ در حماسه
- ۷۲ در مرثیهی وحید الدین عموی خود
- ۷۳ در جواب هجوی که در بارهی او گفته بودند
- ۷۴ در بارهی رشید الدین وطواط
- ۷۵ بالبدیهه در مدح ابوالهیجا خاقان اکبر منوچهر بن فریدون شروان شاه
- ۷۶ در تولد دختر خود
- ۷۷ در مذمت کیمیاگری و صنعت اکسیر
- ۷۸ در تحسر مرگ رشید فرزند خود
- ۷۹ در مرثیهی صدر الدین
- ۸۰ در مرثیهی وحید الدین عموی خود
- ۸۱ در حق مادر خویش
- ۸۲ فیلسوف اجل افضل الدین ساوی این قطعه را در آنوقت که خاقانی به رسالت سلطان ارسلان رفته بود بدو فرستاد
- ۸۳ خاقانی این قطعه را به جواب فیلسوف فرستاد
- ۸۴ در مرثیهی وحید الدین پسر عم خود
- ۸۵ در رثاء جمال الدین ابوجعفر محمدبن علی بن منصور اصفهانی وزیر قطب الدین صاحب موصل
- ۸۶ در مرثیهی اهل بیت خود
- ۸۷ در هجو رشید الدین وطواط
- ۸۸ در شکر عطای جاریه که پادشاه وقت به او کرده است
- ۸۹ این قطعه را ارتجالا ساخته و به دار الخلافهی بغداد فرستاده است
- ۹۰ در هجو
- ۹۱ در مدح تاج الدین
- ۹۲ در مرثیهی عماد الدین
- ۹۳ در شکر انعام رئیس شمس الدین
- ۹۴ در شکر ایادی شمس الدین رئیس
- ۹۵ در مرثیهی جمال الدین اصفهانی وزیر صاحب موصل و وحید الدین عموی خود
- ۹۶ این قطعه را در جواب قصیدهی رشید وطواط گفته است
- ۹۷ در مرثیهی عمدة الدین
- ۹۸ در مرثیهی رشید الدین فرزند خود
- ۹۹ در مرثیهی عمدة الدین محمد بن اسعد از ائمهی شافعیه
- ۱۰۰ در طیبت
- ۱۰۱ در هجو رشید وطواط
- ۱۰۲ در شکر ایادی و انعام رئیس شمس الدین والی ارجیش
- ۱۰۳ در مدح اقضیالقضاة علی و آمدن به عیادت خاقانی
- ۱۰۴ در مرثیهی اهل بیت خود
- ۱۰۵ در هجو رشید وطواط
- ۱۰۶ در موعظه
- ۱۰۷ در مدح عز الدین ابو عمران
- ۱۰۸ در هجو
- ۱۰۹ در تعریض بر پندار رازی
- ۱۱۰ بالبدیهه در صفت خربزه
- ۱۱۱ در مرثیهی فلکی شروانی
- ۱۱۲ خاقانی برای دوستی اسب و این شعر را فرستاد
- ۱۱۳ در حسرت عمر گذشته
- ۱۱۴ در هجو رشید وطواط
- ۱۱۵ در مدح عز الدین امیر یوسف سپه سالار
- ۱۱۶ در مدح علاء الدین اتسز شاه خوارزم
- ۱۱۷ در ترک شهوترانی
- ۱۱۸ در نکوهش بغداد
- ۱۱۹ در حماسه و مدح خود
- ۱۲۰ در شکایت از روزگار
- ۱۲۱ در مرثیهی اهل بیت خود
- ۱۲۲ در جواب مردی سروده که عنصری را بر او ترجیح داده است
- ۱۲۳ شکرانهی صلت اسپهبد کیالواشیر
- ۱۲۴ در مرثیهی سلطان شرق
- ۱۲۵ در مرثیهی اسپهبد کیالواشیر
- ۱۲۶ شعر قاضی تنوخی
- ۱۲۷ در هجو رشید الدین وطواط
- ۱۲۸ در هجو یکی از وزرای شروانشاه
- ۱۲۹ در هجو