- ۲۱ مطلع سوم
- ۲۲ مطلع چهارم
- ۲۳ سوگند نامه و مدح رضی الدین ابونصر نظام الملک وزیر شروان شاه
- ۲۴ در تحسر و تالم از مرگ کافی افدین عمربن عثمان عموی خود گوید
- ۲۵ در مدح دستور اعظم مختار الدین
- ۲۶ در فقر و گوشه نشینی و گله از سفر
- ۲۷ در شکایت از زندان
- ۲۸ در مدح خاقان کبیر ابوالمظفر اخستان شروان شاه و ملکه
- ۲۹ در مدح صفوة الدین بانوی شروان شاه
- ۳۰ در مدح خواجه همام الدین حاجب و یاد کردن از مرگ منوچهر
- ۳۱ در مدح صفوة الدین بانوی شروان شاه
- ۳۲ در بیاعتنایی به دنیا
- ۳۳ در مدح عموی خود کافی الدین شروانی
- ۳۴ وله ایضا
- ۳۵ در حسب حال و شکایت از استرداد ملکی که بوی داده بودند
- ۳۶ این قصیده را حرز الحجاز خوانند در کعبهی علیا انشاء کرده و بر بالین مقدس پیغمبر اکرم صلوات الله علیه در یثرب به پایان آورده
- ۳۷ این قصیده را نهزة الارواح و نزهة الاشباح گویند و در کعبهی معظمه انشاء کرده مطلع اول صفت عشق و مقصد صدق کند و باز شرح منازل و مناسک راه کعبه دهد از بغداد تا مکه
- ۳۸ مطلع دوم
- ۳۹ مطلع سوم
- ۴۰ این قصیده به نام کنز الرکاز است و خاقانی آن را در ستایش پیغمبر اکرم و در جوار تربت مقدس آن حضرت سروده است