- ۱ در یکتا پرستی و ستایش حضرت خاتم الانبیاء
- ۲ مطلع دوم
- ۳ در پند و اندرز و مدح پیامبر بزرگوار
- ۴ در حکمت و موعظه و مدح خاتم الانبیا (ص)
- ۵ در نعت پیغمبر اکرم صلیالله علیه و آله
- ۶ در پند و اندرز و معراج حضرت ختمی مرتبت
- ۷ در مباهات و نکوهش حسودان
- ۸ در شکایت از حبس و بند و مدح عظیم الروم عز الدوله قیصر
- ۹ این قصیده را ارتجالا در مدح شروان شاه منوچهر و صفت شکارگاه او و بنای بند باقلانی سروده است
- ۱۰ رشید الدین وطوط در مدح خاقانی قصیدهای مشتمل بر سی و یک بیت سرود و برای او فرستاد که اولش این است «ای سپهر قدر را خورشید و ماه وی سریر فضل را دستور و شاه» «افضل الدین بوالفضایل بحر فضل فیلسوف دین فز…
- ۱۱ در ستایش ابوالمظفر جلال الدین شروان شاه
- ۱۲ مطلع دوم
- ۱۳ در صفت عشق و مدح شیخ الاسلام ناصر الدین ابراهیم
- ۱۴ مطلع دوم
- ۱۵ مطلع سوم
- ۱۶ مطلع چهارم
- ۱۷ این قصیده را منطق الطیر گویند مطلع اول در وصف صبح و مدح کعبه و مطلع ثانی در وصف بهار و مدح پیامبر بزرگوار
- ۱۸ مطلع دوم
- ۱۹ در مدح خاقان اکبر شروان شاه منوچهربن فریدون و بستن سد باقلانی و التزام صبح در هر بیت
- ۲۰ مطلع دوم
- ۲۱ مطلع سوم
- ۲۲ مطلع چهارم
- ۲۳ سوگند نامه و مدح رضی الدین ابونصر نظام الملک وزیر شروان شاه
- ۲۴ در تحسر و تالم از مرگ کافی افدین عمربن عثمان عموی خود گوید
- ۲۵ در مدح دستور اعظم مختار الدین
- ۲۶ در فقر و گوشه نشینی و گله از سفر
- ۲۷ در شکایت از زندان
- ۲۸ در مدح خاقان کبیر ابوالمظفر اخستان شروان شاه و ملکه
- ۲۹ در مدح صفوة الدین بانوی شروان شاه
- ۳۰ در مدح خواجه همام الدین حاجب و یاد کردن از مرگ منوچهر
- ۳۱ در مدح صفوة الدین بانوی شروان شاه
- ۳۲ در بیاعتنایی به دنیا
- ۳۳ در مدح عموی خود کافی الدین شروانی
- ۳۴ وله ایضا
- ۳۵ در حسب حال و شکایت از استرداد ملکی که بوی داده بودند
- ۳۶ این قصیده را حرز الحجاز خوانند در کعبهی علیا انشاء کرده و بر بالین مقدس پیغمبر اکرم صلوات الله علیه در یثرب به پایان آورده
- ۳۷ این قصیده را نهزة الارواح و نزهة الاشباح گویند و در کعبهی معظمه انشاء کرده مطلع اول صفت عشق و مقصد صدق کند و باز شرح منازل و مناسک راه کعبه دهد از بغداد تا مکه
- ۳۸ مطلع دوم
- ۳۹ مطلع سوم
- ۴۰ این قصیده به نام کنز الرکاز است و خاقانی آن را در ستایش پیغمبر اکرم و در جوار تربت مقدس آن حضرت سروده است
- ۴۱ این قصیده را در جواب امام مجد الدین سروده و به مدح شاه اخستان پایان داده است
- ۴۲ در شکایت از زندان
- ۴۳ در شکایت از روزگار
- ۴۴ قصیده
- ۴۵ در نکوهش و ملامت حسودان
- ۴۶ در ستایش ابو المظفر اخستان شروان شاه
- ۴۷ مطلع دوم
- ۴۸ مطلع سوم
- ۴۹ در ستایش مظفر الدین قزل ارسلان ایلدگز
- ۵۰ مطلع دوم
- ۵۱ مطلع سوم
- ۵۲ در ستایش اتابک منصور فرمانروای شماخی و ابوالمظفر شروان شاه
- ۵۳ مطلع دوم
- ۵۴ در ستایش منوچهر بن فریدون شروان شاه
- ۵۵ تجدید مطلع
- ۵۶ در ستایش اتابک اعظم مظفر الدین قزل ارسلان عثمان بن ایلدگز
- ۵۷ مطلع دوم
- ۵۸ در ستایش نصرة الدین ابوالمظفر اصفهبد لیالواشیر پادشاه مازندران
- ۵۹ مطلع دوم
- ۶۰ وقتی او را از رفتن به خراسان منع میکردند مشتاقانه این قصیده را سرود
- ۶۱ این قصیده را در زمان کودکی در ستایش فخر الدین منوچهر بن فریدون شروان شاه سروده است
- ۶۲ در ستایش صفوة الدین بانوی شروان شاه اخستان
- ۶۳ در رثاء امام محمد بن یحیی و حادثهی حبس سنجر در فتنهی غز
- ۶۴ این قصیده را در مرثیهی فرزند خویش امیر رشید الدین سروده و آن را ترنم المصائب گویند
- ۶۵ مطلع دوم
- ۶۶ در بیماری فرزند و تاثر از درگذشت وی گوید
- ۶۷ در رثاء امام ابو عمر و اسعد
- ۶۸ در رثاء بهاء الدین احمد
- ۶۹ در رثاء امام شهاب الدین
- ۷۰ در بیان عشق و گوشه نشینی و ستایش عصمة الدین خواهر منوچهر
- ۷۱ در حکمت و اندرز
- ۷۲ در تهنیت ولادت فرزند اخستان شاه
- ۷۳ تجدید مطلع
- ۷۴ در ستایش رکن الدین محمد بن عبد الرحمن طغان یزک
- ۷۵ در ستایش صفوه الدین بانوی شروان شاه
- ۷۶ در ستایش ملک الوزرا زین الدین دستور عراق
- ۷۷ مطلع دوم
- ۷۸ مطلع سوم
- ۷۹ در ستایش ملک ارسلان مظفر
- ۸۰ مطلع دوم
- ۸۱ مطلع سوم
- ۸۲ مطلع چهارم
- ۸۳ مطلع پنجم
- ۸۴ در ستایش علاء الدین آتسزبن محمد خوارزم شاه
- ۸۵ مطلع دوم
- ۸۶ در پند و اندرز و ستایش رکن الدین مفتی خوی و رکن الدین عالم ری و تاج الدین رازی ابن امین الدین
- ۸۷ مطلع دوم
- ۸۸ مطلع سوم
- ۸۹ در رثاء امام عز الدین ابوعمر و اسعد
- ۹۰ قصیدهی مرآت الصفا، در حکمت و تکمیل نفس
- ۹۱ این قصیده را مذکورة الاسحار خوانند و در کعبهی معظمه انشاد کرده و در وصف مناسک حج و تخلص به مدح ملک الوزرا جمال الدین اصفهانی نموده که تعمیر حرم کرده بود و خواص مکه این قصیده را به زر نوشتند
- ۹۲ مطلع دوم
- ۹۳ مطلع سوم
- ۹۴ مطلع چهارم
- ۹۵ در ستایش فخر الدین منوچهر شروان شاه به التزام لفظ «عید» در هر بیت
- ۹۶ مطلع دوم
- ۹۷ مطلع سوم
- ۹۸ مطلع چهارم
- ۹۹ این قصیده بر بدیهه در ساحل باکو به نزدیک آتش خودسوز در وصف شکار کردن خاقان اکبر منوچهر شروان شاه
- ۱۰۰ در ستایش ملک الرسا شمس الدین محمودبن علی
- ۱۰۱ در ستایش فخر الدین شروان شاه منوچهر
- ۱۰۲ در رثاء امام محمد بن یحیی خراسانی و خفه شدن او به دست غزان
- ۱۰۳ هنگام حبس در عزلت و قناعت و تخلص به مدح خاتم انبیاء
- ۱۰۴ در شکایت از روزگار و مدح پیغمبر بزرگوار و یاد از کعبهی معظمه
- ۱۰۵ در حماسه و نکوهش حسودان و سخنی در حکمت
- ۱۰۶ مطلع دوم
- ۱۰۷ در دلتنگی و شکایت از روزگار و خوشدلی از گوشهگیری و قناعت
- ۱۰۸ در وصف خاک مقدسی که از بالین حضرت ختمی مرتبت آورده بود
- ۱۰۹ در ستایش سلطان غیاث الدین محمد بن محمود بن محمد بن ملک شاه سلجوقی
- ۱۱۰ مطلع دوم
- ۱۱۱ مطلع سوم
- ۱۱۲ در ستایش بهاء الدین محمد دبیر خوارزم شاه تکش بن ایل ارسلان
- ۱۱۳ مطلع دوم
- ۱۱۴ مطلع سوم
- ۱۱۵ در شکایت از روزگار و دوستان و ستایش تهمتن پهلوان
- ۱۱۶ مطلع دوم
- ۱۱۷ در مدح امام ناصر الدین ابراهیم
- ۱۱۸ در شکایت و عزلت
- ۱۱۹ در ستایش مظفر الدین قزل ارسلان ایلدگز
- ۱۲۰ در مدح عصمت الدین خواهر منوچهر و شفیع آوردن برای اجزاهی سفر
- ۱۲۱ در موعظه و نصیحت و تخلص به ستایش بهاء الدین سعد بن احمد
- ۱۲۲ در شکایت از روزگار
- ۱۲۳ در ستایش خراسان و آرزوی وصول به آن مدح صدر جهان محیی الدین
- ۱۲۴ در مرثیهی شیخ الاسلام عمدة الدین محمد بن اسعد طوسی نیشابوری شافعی معروف به حفده
- ۱۲۵ در مرثیهی نصرةالدین ابوالمظفر اصفهبد کیالواشیر
- ۱۲۶ در شکایت از روزگار و مردم
- ۱۲۷ در رثاء خانوادهی خود
- ۱۲۸ باز هم در مرثیهی خانوادهی خویش
- ۱۲۹ در شکایت از جهان و نعت خاتم پیغمبران
- ۱۳۰ در موعظه و گوشهگیری
- ۱۳۱ در عزلت و قناعت و بیطمعی
- ۱۳۲ در موعظه و تجرید و تخلص به مرگ عموی خود
- ۱۳۳ در تجرید و عزلت و قناعت و بیطمعی و شکایت از روزگار
- ۱۳۴ در شکایت و عزلت و تخلص به نعت پیامبر بزرگوار
- ۱۳۵ در شکایت و عزلت و حبس و تخلص به نعت پیغمبر اکرم
- ۱۳۶ امام مطلق نجم المله والدین ابوالفضایل احمد سیمگر در مدح خاقانی گفته بود
- ۱۳۷ خاقانی درجواب ابوالفضایل احمد سیمگر گوید
- ۱۳۸ در مذمت مغرضان و حسودان
- ۱۳۹ در ستایش جلال الدین ابوالفتح شروان شاه
- ۱۴۰ مطلع دوم
- ۱۴۱ مطلع سوم
- ۱۴۲ در مدح شروان شاه منوچهر
- ۱۴۳ مطلع دوم
- ۱۴۴ در مدح قاضی القضاة احمشاد
- ۱۴۵ مطلع دوم
- ۱۴۶ مطلع سوم
- ۱۴۷ در مدح ابوالمظفر شروان شاه
- ۱۴۸ در ستایش موفق الدین عبد الغفار
- ۱۴۹ مطلع دوم
- ۱۵۰ مطلع سوم
- ۱۵۱ درستایش اصفهان
- ۱۵۲ هنگام عبور از مداین و دیدن طاق کسری
- ۱۵۳ در مدح ملک الوزراء زینالدین دستور عراق
- ۱۵۴ در مرثیهی قدوة الحکماء کافیالدین عم خویش
- ۱۵۵ در مدح پیغمبر اکرم (ص)
- ۱۵۶ در مدح پدر خویش علی نجار
- ۱۵۷ مطلع دوم
- ۱۵۸ مطلع سوم
- ۱۵۹ در تغزل و شکایت
- ۱۶۰ این قصیده را تحفة الحرمین و تفاحة الثقلین خوانند در کعبهی معظمه انشاد کرده و پیش حظیرهی مقدس پیغمبر اکرم به عرض و اتمام آورده است
- ۱۶۱ مطلع دوم در وداع کعبه
- ۱۶۲ در عزلت و حکمت و موعظه و ریاضت و انتباه و ارشاد
- ۱۶۳ در عزلت و فقر و قناعت و تجرید
- ۱۶۴ در تحقیق و وعظ و ذکر صفای صبح
- ۱۶۵ در مدح ابوالفتح شروان شاه منوچهر
- ۱۶۶ مطلع دوم
- ۱۶۷ مطلع سوم
- ۱۶۸ در مدح غیاث الدین محمد مسعود ملکشاه
- ۱۶۹ در مدح جلال الدین شروان شاه اخستان بن منوچهر
- ۱۷۰ در مدح خاقان اکبر منوچهر شروان شاه
- ۱۷۱ مطلع دوم
- ۱۷۲ مطلع سوم
- ۱۷۳ در مدح ابو المظفر شروان شاه اخستان بن منوچهر
- ۱۷۴ مطلع دوم
- ۱۷۵ مطلع سوم
- ۱۷۶ در تهنیت عید و مدح جلال الدین شروان شاه اخستانبن منوچهر
- ۱۷۷ مطلع دوم
- ۱۷۸ مطلع سوم
- ۱۷۹ در مدح عصمة الدین عمهی اخستان
- ۱۸۰ در حال بیماری به اشتیاق خراسان
- ۱۸۱ در مدح صفوة الدین بانو و بیان توفیق ادای حج او
- ۱۸۲ این مرثیه را از زبان قرة العین امیر رشید فرزند خود گوید
- ۱۸۳ مطلع دوم
- ۱۸۴ در موعظه و حکمت و مرثیهی امام ناصر الدین ابراهیم
- ۱۸۵ در مدح فخر الدین ابوالفتح منوچهر شروانشاه
- ۱۸۶ مطلع دوم
- ۱۸۷ مطلع سوم
- ۱۸۸ مطلع چهارم
- ۱۸۹ در مدح ابوالمظفر جلال الدین شروانشاه اخستان
- ۱۹۰ مطلع دوم
- ۱۹۱ در مدح ابوالمظفر جلال الدین شروان شاه اخستان
- ۱۹۲ در تهنیت عید و مدح خاقان کبیر ابوالمظفر اخستان بن منوچهر بن فریدون
- ۱۹۳ مطلع دوم
- ۱۹۴ در شکایت از زمان و مذمت اقران
- ۱۹۵ در حکمت و قناعت و عزلت
- ۱۹۶ در مذمت آب و هوای ری گوید
- ۱۹۷ در مرثیهی قدوة الحکما کافی الدین عم خود
- ۱۹۸ در مرثیهی وحید الدین شروانی
- ۱۹۹ قصیده
- ۲۰۰ در رثاء امام شهاب الدین ابوالفضائل شروانی
- ۲۰۱ قصیده
- ۲۰۲ دربارهی بیماری خود
- ۲۰۳ قصیده
- ۲۰۴ در رثاء خانوادهی خود
- ۲۰۵ ایضا در مرثیهی خانوادهی خود
- ۲۰۶ قصیده
- ۲۰۷ قصیده
- ۲۰۸ قصیده
- ۲۰۹ در مرثیهی سپهبد کیالواشیر
- ۲۱۰ در رثاء زوجهی خود
- ۲۱۱ در ستایش عز الدوله
- ۲۱۲ قصیده
- ۲۱۳ قصیده
- ۲۱۴ قصیده
- ۲۱۵ قصیده
- ۲۱۶ قصیده
- ۲۱۷ در ستایش شروان شاه
- ۲۱۸ قصیده
- ۲۱۹ قصیده
- ۲۲۰ قصیده
- ۲۲۱ قصیده
- ۲۲۲ قصیده
- ۲۲۳ قصیده
- ۲۲۴ قصیده