غزلیات

۱ بیا ای جان بیا ای جان بیا فریاد رس ما را
۲ جرمی ندارم بیش از این کز جان وفادارم ترا
۳ ای کرده خجل بتان چین را
۴ ای کرده در جهان غم عشقت سمر مرا
۵ تا بود در عشق آن دلبر گرفتاری مرا
۶ گر باز دگرباره ببینم مگر اورا
۷ از دور بدیدم آن پری را
۸ جانا به جان رسید ز عشق تو کار ما
۹ ای غارت عشق تو جهانها
۱۰ ای از بنفشه ساخته گلبرگ را نقاب
۱۱ خه‌خه به نام ایزد آن روی کیست یارب
۱۲ خه از کجات پرسم چونست روزگارت
۱۳ در همه عالم وفاداری کجاست
۱۴ غم عشق تو از غمها نجاتست
۱۵ تا دل مسکین من در کار تست
۱۶ جرم رهی دوستی روی تست
۱۷ دل در آن یار دلاویز آویخت
۱۸ ای به دیده‌ی دریغ خاک درت
۱۹ رخت مه را رخ و فرزین نهادست
۲۰ گلبن عشق تو بی‌خار آمدست
۲۱ پایم از عشق تو در سنگ آمدست
۲۲ کارم ز غمت به جان رسیدست
۲۳ حسن را از وفا چه آزارست
۲۴ معشوقه به رنگ روزگارست
۲۵ ز عشق تو نهانم آشکارست
۲۶ ای یار مرا غم تو یارست
۲۷ یارب چه بلا که عشق یارست
۲۸ هر شکن در زلف تو از مشک دالی دیگرست
۲۹ امید وصل تو کاری درازست
۳۰ مهرت به دل و به جان دریغست
۳۱ ای برادر عشق سودایی خوشست
۳۲ کار دل از آرزوی دوست به جانست
۳۳ عشق تو از ملک جهان خوشترست
۳۴ عشق تو قضای آسمانست
۳۵ هرکه چون من به کفرش ایمانست
۳۶ مرا دانی که بی‌تو حال چونست
۳۷ جمالت بر سر خوبی کلاهست
۳۸ عشق تو دل را نکو پیرایه‌ایست
۳۹ هرکس که غم ترا فسانه‌ست
۴۰ بازماندم در غم و تیمار او تدبیر چیست
۴۱ دل بی‌تو به صدهزار زاریست
۴۲ ماه چون چهره‌ی زیبای تو نیست
۴۳ از تو بریدن صنما روی نیست
۴۴ روی برگشتنم از روی تو نیست
۴۵ جانا دلم از خال سیاه تو به حالیست
۴۶ عشق تو بی‌روی تو درد دلیست
۴۷ در همه مملکت مرا جانیست
۴۸ مکن ای دل که عشق کار تو نیست
۴۹ بی‌مهر جمال تو دلی نیست
۵۰ یار با من چون سر یاری نداشت
۵۱ باز کی گیرم اندر آغوشت
۵۲ رایت حسن تو از مه برگذشت
۵۳ یار ما را به هیچ برنگرفت
۵۴ سخت خوشی چشم بدت دورباد
۵۵ از بس که کشیدم از تو بیداد
۵۶ مرا با دلبری کاری بیفتاد
۵۷ هرکس که ز حال من خبر یابد
۵۸ جان ز رازت خبر نمی‌یابد
۵۹ در دور تو کم کسی امان یابد
۶۰ حسنت اندر جهان نمی‌گنجد
۶۱ یار گرد وفا نمی‌گردد
۶۲ عشق تو بر هرکه عافیت به‌سر آرد
۶۳ یار دل در میان نمی‌آرد
۶۴ عشق هر محنتی به روی آرد
۶۵ زلف تو تکیه بر قمر دارد
۶۶ تا ماه‌رویم از من رخ در حجیب دارد
۶۷ مرا تا کی فلک رنجور دارد
۶۸ با قد تو قد سرو خم دارد
۶۹ جان نقش رخ تو بر نگین دارد
۷۰ یار با هرکسی سری دارد
۷۱ دلبر هنوز ما را از خود نمی‌شمارد
۷۲ تا کار مرا وصل تو تیمار ندارد
۷۳ به بیل عشق تو دل گل ندارد
۷۴ دلم را انده جان می‌ندارد
۷۵ آرزوی روی تو جانم ببرد
۷۶ بدیدم جهان را نوایی ندارد
۷۷ بتی دارم که یک ساعت مرا بی‌غم بنگذارد
۷۸ عشقم این بار جهان بخواهد برد
۷۹ حلقه‌ی زلف تو بر گوش همی جان ببرد
۸۰ روی تو آرام دلها می‌برد
۸۱ صبر کن ای تن که آن بیداد هجران بگذرد
۸۲ عشق ترا خرد نباید شمرد
۸۳ ای مانده من از جمال تو فرد
۸۴ جمالش از جهان غوغا برآورد
۸۵ باز دستم به زیر سنگ آورد
۸۶ حسنش از رخ چو پرده برگیرد
۸۷ هر کرا با تو کار درگیرد
۸۸ مرا صوت نمی‌بندد که دل یاری دگر گیرد
۸۹ نه دل کم عشق یار می‌گیرد
۹۰ دل راه صلاح برنمی‌گیرد
۹۱ نه وعده‌ی وصلت انتظار ارزد
۹۲ جانا دهان تنگت صد تنگ شکر ارزد
۹۳ درد تو صدهزار جان ارزد
۹۴ از وصل تو آتش جگر خیزد
۹۵ چون کسی نیست که از عشق تو فریاد رسد
۹۶ دست در وصل یار می‌نرسد
۹۷ دردم فزود و دست به درمان نمی‌رسد
۹۸ هرچه با من کنی روا باشد
۹۹ نه چو شیرین لبت شکر باشد
۱۰۰ رنگ عاشق چو زعفران باشد
۱۰۱ ترا کز نیکوان یاری نباشد
۱۰۲ مرا گر چون تو دلداری نباشد
۱۰۳ بی‌عشق توام به سر نخواهد شد
۱۰۴ حسن تو بر ماه لشکر می‌کشد
۱۰۵ بدرود شب دوش که چون ماه برآمد
۱۰۶ زلفت چو به دلبری درآمد
۱۰۷ مرا تاثیر عشقت بر دل آمد
۱۰۸ با روی دلفروزت سامان بنمی‌ماند
۱۰۹ جانا دلم از غمت به جان آمد
۱۱۰ عجب عجب که ترا یاد دوستان آمد
۱۱۱ رخ خوبت خدای می‌داند
۱۱۲ نه در وصال تو بختم به کام دل برساند
۱۱۳ هرچه مرا روی تو به روی رساند
۱۱۴ مرا مرنجان کایزد ترا برنجاند
۱۱۵ حسن تو گر بر همین قرار بماند
۱۱۶ طاقت عشق تو زین بیشم نماند
۱۱۷ درد تو دلا نهان نماند
۱۱۸ در همه آفاق دلداری نماند
۱۱۹ عشق تو ز دل برید نتواند
۱۲۰ گل رخسار تو چون دسته بستند
۱۲۱ آن شوخ دیده دیده چو بر هم نمی‌زند
۱۲۲ هرکرا عشقت به هم برمی‌زند
۱۲۳ هرچ از وفا به جای من آن بی‌وفا کند
۱۲۴ نوبت حسن ترا لطف تو گر پنج کند
۱۲۵ گر وفا با جمال یار کند
۱۲۶ معشوق دل ببرد و همی قصد دین کند
۱۲۷ جان وصال تو تقاضا می‌کند
۱۲۸ دل به عشقش رخ به خون تر می‌کند
۱۲۹ حسن تو عشق من افزون می‌کند
۱۳۰ یار در خوبی قیامت می‌کند
۱۳۱ زلفش اندر جور تلقین می‌کند
۱۳۲ عالمی در ره تو حیرانند
۱۳۳ گرد ترا دل همی چنان خواهد
۱۳۴ یارم این بار، بار می‌ندهد
۱۳۵ هرکه دل بر چون تو دلداری نهد
۱۳۶ دوش آنکه همه جهان ما بود
۱۳۷ من آن نیم که مرا بی‌تو جان تواند بود
۱۳۸ آن روزگار کو که مرا یار یار بود
۱۳۹ دوش تا صبح یار در بر بود
۱۴۰ ای دلبر عیار ترا یار توان بود
۱۴۱ آنچه بر من در غم آن نامسلمان می‌رود
۱۴۲ آب جمال جمله به جوی تو می‌رود
۱۴۳ دست در روزگار می‌نشود
۱۴۴ وصلت به آب دیده میسر نمی‌شود
۱۴۵ چون نیستی آنچنان که می‌باید
۱۴۶ دوستی یک دلم همی باید
۱۴۷ دل در هوست ز جان برآید
۱۴۸ ز هجران تو جانم می‌برآید
۱۴۹ آنرا که غمت ز در درآید
۱۵۰ صبر با عشق بس نمی‌آید
۱۵۱ درد سر دل به سر نمی‌آید
۱۵۲ یا وصل ترا عنایتی باید
۱۵۳ ز عمرم بی‌تو درد دل فزاید
۱۵۴ از نازکی که رنگ رخ یار می‌نماید
۱۵۵ چو کاری ز یارم همی برنیاید
۱۵۶ به عمری در کفم یاری نیاید
۱۵۷ ز عهد تو بوی وفا می‌نیاید
۱۵۸ طاقتم در فراق تو برسید
۱۵۹ غارت عشقت به دل و جان رسید
۱۶۰ ساقیا باده‌ی صبوح بیار
۱۶۱ هیچ دانی که سر صحبت ما دارد یار
۱۶۲ سلام علیک ای جفا پیشه یار
۱۶۳ ای غم تو جسم را جانی دگر
۱۶۴ دلدار به طبع گشت رام آخر
۱۶۵ ای شده از رخ تو تاب قمر
۱۶۶ ای پسر برده‌ی قلندر گیر
۱۶۷ دلا در عاشقی جانی زیان‌گیر
۱۶۸ ای جهان را به حضرت تو نیاز
۱۶۹ تخته‌ی عشق برنوشتم باز
۱۷۰ قیامت می‌کنی ای کافر امروز
۱۷۱ جمالت عشق می‌افزاید امروز
۱۷۲ چاره‌ی عشق تو نداند کس
۱۷۳ جانا به غریبستان چندین بنماند کس
۱۷۴ نگارا بر سر عهد و وفا باش
۱۷۵ باز دوش آن صنم باده‌فروش
۱۷۶ دوش در ره نگارم آمد پیش
۱۷۷ به جان آمد مرا کار از دل خویش
۱۷۸ کرا در شهر برگویم غم دل
۱۷۹ ساقی اندر خواب شد خیز ای غلام
۱۸۰ مست از درم درآمد دوش آن مه تمام
۱۸۱ تا به مهر تو تولا کرده‌ام
۱۸۲ بدو چشم تو که تا زنده‌ام
۱۸۳ تا رنگ مهر از رخ روشن گرفته‌ام
۱۸۴ یعلم‌الله که دوست‌دار توام
۱۸۵ روی ندارم که روی از تو بتابم
۱۸۶ کس نداند کز غمت چون سوختم
۱۸۷ آخر در زهد و توبه دربستم
۱۸۸ دل از خوبان دیگر برگرفتم
۱۸۹ ای زلف تابدار ترا صدهزار خم
۱۹۰ دردا و دریغا که دل از دست بدادم
۱۹۱ برآنم کز تو هرگز برنگردم
۱۹۲ ای مسلمانان ز جان سیر آمدم
۱۹۳ در دست غم یار دلارام بماندم
۱۹۴ بدان عزمم که دیگر ره به میخانه کمر بندم
۱۹۵ دل باز به عاشقی درافکندم
۱۹۶ زیر بار غمی گرفتارم
۱۹۷ هرچند به جای تو وفا دارم
۱۹۸ بیا که با سر زلف تو کارها دارم
۱۹۹ تا به کوی تو رهگذر دارم
۲۰۰ درد دل هر زمان فزون دارم
۲۰۱ عشقت اندر میان جان دارم
۲۰۲ هرچند غم عشقت پوشیده همی دارم
۲۰۳ جز سر پیوند آن نگار ندارم
۲۰۴ داری خبر که در غمت از خود خبر ندارم
۲۰۵ یارم تویی به عالم یار دگر ندارم
۲۰۶ اگر نقش رخت بر جان ندارم
۲۰۷ نگارا جز تو دلداری ندارم
۲۰۸ گر عزیزم بر تو گر خوارم
۲۰۹ بیا تا ببینی که من بر چه کارم
۲۱۰ عمر بی‌تو به سر چگونه برم
۲۱۱ کارم به جان رسید و به جانان نمی‌رسم
۲۱۲ دل رفت و این بتر بر دلبر نمی‌رسم
۲۱۳ پای بر جای نیست همنفسم
۲۱۴ کار جهان نگر که جفای که می‌کشم
۲۱۵ نو به نو هر روز باری می‌کشم
۲۱۶ ای آرزوی جانم در آرزوی آنم
۲۱۷ ای دوست‌تر از جانم زین بیش مرنجانم
۲۱۸ جانا ز غم عشق تو امروز چنانم
۲۱۹ تو دانی که من جز تو کس را ندانم
۲۲۰ ره فراکار خود نمی‌دانم
۲۲۱ ترا من دوست می‌دارم ندانم چیست درمانم
۲۲۲ از عشقت ای شیرین صنم گرچه بر سر برمی‌زنم
۲۲۳ بیا ای راحت جانم که جان را بر تو افشانم
۲۲۴ من که باشم که تمنای وصال تو کنم
۲۲۵ باز چون در خورد همت می‌کنم
۲۲۶ تا نپنداری که دستان می‌کنم
۲۲۷ بی‌تو جانا زندگانی می‌کنم
۲۲۸ هر غم که ز عشق یار می‌بینم
۲۲۹ دل را به غمت نیاز می‌بینم
۲۳۰ سر آن دارم کامروز بر یار شوم
۲۳۱ روز دو از عشق پشیمان شوم
۲۳۲ چه گویی با تو درگیرد که از بندی برون آیم
۲۳۳ تا رخت دل اندر سر زلف تو نهادیم
۲۳۴ آخر به مراد دل رسیدیم
۲۳۵ ای روی خوب تو سبب زندگانیم
۲۳۶ دل بدادیم و جان نمی‌خواهیم
۲۳۷ درمان دل خود از که جویم
۲۳۸ ای بنده‌ی روی تو خداوندان
۲۳۹ عشق بر من سر نخواهد آمدن
۲۴۰ عاشقی چیست مبتلا بودن
۲۴۱ هم مصلحت نبینی رویی به ما نمودن
۲۴۲ آتش ای دلبر مرا بر جان مزن
۲۴۳ به عمری آخرم روزی وفا کن
۲۴۴ ای بت یغما دلم یغما مکن
۲۴۵ ز من حجره‌ی خویش پنهان مکن
۲۴۶ روی خوب خویش را پنهان مکن
۲۴۷ شرم دار آخر جفا چندین مکن
۲۴۸ ز من برگشتی ای دلبر دریغا روزگار من
۲۴۹ ای باد صبحدم خبری ده ز یار من
۲۵۰ چو کرد خیمه‌ی حسنت طناب خویش مکین
۲۵۱ ایمن ز عارض تو این خط سیاه تو
۲۵۲ ای قبای حسن بر بالای تو
۲۵۳ ترک من ای من سگ هندوی تو
۲۵۴ ای جان من به جان تو کز آرزوی تو
۲۵۵ جرم رهی دوستی روی تو
۲۵۶ ای مردمان بگویید آرام جان من کو
۲۵۷ ای برده دل من و جفا کرده
۲۵۸ ای ایزد از لطافت محضت بیافریده
۲۵۹ ای رخت رشک آفتاب شده
۲۶۰ هرگز از دل خبر نداشته‌ای
۲۶۱ تا دل من برده‌ای قصد جفا کرده‌ای
۲۶۲ سهل می‌گیرم چو با ما کرده‌ای
۲۶۳ مسکین دلم به داغ جفا ریش کرده‌ای
۲۶۴ بر مه از عنبر عذار آورده‌ای
۲۶۵ تا که دستم زیر سنگ آورده‌ای
۲۶۶ دامن اندر پای صبر آورده‌ای
۲۶۷ زردرویم ز چرخ دندان‌خای
۲۶۸ جانا به کمال صورتی‌ای
۲۶۹ گر مرا روزگار یارستی
۲۷۰ همچون سر زلف خود شکستی
۲۷۱ یا بدان رخ نظری بایستی
۲۷۲ ای دیر به دست آمده بس زود برفتی
۲۷۳ چه نازست آنکه اندر سرگرفتی
۲۷۴ ای دل تو مرا به باد دادی
۲۷۵ دیدی که پای از خط فرمان برون نهادی
۲۷۶ ای دوست به کام دشمنم کردی
۲۷۷ گر ترا روزی ز ما یاد آمدی
۲۷۸ بس دل‌افروز و دلارام آمدی
۲۷۹ گر ترا طبع داوری بودی
۲۸۰ یاد می‌دار کانچه بنمودی
۲۸۱ بی‌دلم ای یار همچنان که تو دیدی
۲۸۲ دلم بردی نگارا وارمیدی
۲۸۳ بدخوی‌تری مگر خبر داری
۲۸۴ روی چون ماه آسمان داری
۲۸۵ ما را تو به هر صفت که داری
۲۸۶ تو گر دوست داری مرا ور نداری
۲۸۷ گرفتم کز غم من غم نداری
۲۸۸ یک دم به مراعات دلم گرم نداری
۲۸۹ ندارم جز غم تو غمگساری
۲۹۰ ای کار غم تو غمگساری
۲۹۱ با من اندر گرفته‌ای کاری
۲۹۲ نگفتی کزین پس کنم سازگاری
۲۹۳ ای عاشقان گیتی یاری دهید یاری
۲۹۴ الحق نه دروغ محتشم یاری
۲۹۵ گرفتم سر به پیمان درنیاری
۲۹۶ جانا اگر به جانت بیابم گران نباشی
۲۹۷ مرا وقتی خوشست امروز و حالی
۲۹۸ گر جان و دل به دست غم تو ندادمی
۲۹۹ گر من اندر عشق جز درد یاری دارمی
۳۰۰ یک زمان از غم نیاسایم همی
۳۰۱ بختی نه بس مساعد یاری چنان که دانی
۳۰۲ آگه نه‌ای ز حالم ای جان و زندگانی
۳۰۳ بنامیزد به چشم من چنانی
۳۰۴ ای غایت عیش این جهانی
۳۰۵ گرد ماه از مشک خرمن می‌زنی
۳۰۶ دلم بردی و برگشتی زهی دلدار بی‌معنی
۳۰۷ نام وصل اندر زبانی افکنی
۳۰۸ سر آن داری کامروز مرا شاد کنی
۳۰۹ بی‌گناه از من تبرا می‌کنی
۳۱۰ آخر ای جان جهان با من جفا تا کی کنی
۳۱۱ از من ای جان روی پنهان می‌کنی
۳۱۲ ناز از اندازه بیرون می‌کنی
۳۱۳ باز آهنگ بلایی می‌کنی
۳۱۴ دوستا گر دوستی گر دشمنی
۳۱۵ در حسن قرین نوبهار آیی
۳۱۶ این همه چابکی و زیبایی
۳۱۷ ای همه دلبری و زیبایی
۳۱۸ خه مرحبا و اهلا آخر تو خود کجایی
۳۱۹ ای روی تو آیت نکویی
۳۲۰ ای خوبتر ز خوبی نیکوتر از نکویی
۳۲۱ قرطه بگشای و زمانی بنشین بیش مگوی

بخش بعد