› ری‌را

› شعر کهن

› فردوسی

› شاه‌نامه

› داستان رستم و شغاد

فال

داستان رستم و شغاد

۱ یکی پیر بد نامش آزاد سرو
۲ چنین گوید آن پیر دانش‌پژوه
۳ بداختر چو از شهر کابل برفت
۴ چو با خستگی چشمها برگشاد
۵ ازان نامداران سواری بجست
۶ فرامرز چون سوک رستم بداشت
۷ چنین گفت رودابه روزی به زال
۸ چو شد روزگار تهمتن به سر