| راه خران است خواب و خوردن و رفتن | خیره مرو با خرد به راه خرانه | |
| از خور زی خواب شو زخواب سوی خور | تات برون افگند زمان به کرانه | |
| گنبد گردنده خانه‌ای است سپنجی | مهر چه بندی بر این سپنجی خانه؟ | |
| آمدنی اندر این سرای کسانند | خیره برون شو تو زین سرای کسانه | |
| مرگ ستانه است در سرای سپنجی | بگذری آخر تو زین بلند ستانه | |
| دختر و مادرت از این ستانه برون شد | رفت بد و نیک و شد فلان و فلانه | |
| تنگ فراز آمده است حالت رفتنت | سود نداردت کرد گربه به شانه | |
| در ره غمری به یک مراغه چه جوئی | ای خر دیوانه، در شتاب و دوانه؟ | |
| اسپ جهان چون همی بخواهدت افگند | علم تو را بس بود اسپ عقل دهانه | |
| گفته‌ی حجت به جمله گوهر علم است | گوهر او را ز جانت ساز خزانه |